Tiada lagi kerlipan bintang menemani malamku,
biar kunikmati kesunyian dalam kepekatan kabus malam...
Tiada lagi puisi sendu untuk mewakili perasaan ini,
biar kunikmati kekecewaan di hati ini...
Mungkin hangatnya airmataku lebih tulus
daripada tawa di bibir yang penuh dusta...
biarlah rindu ini berakhir,
seiring dengan kekecewaanku...
moga dihatiku masih punya cinta,
seindah kerlipan-kerlipan bintang malam di dada langit...
IMELDA VANESSA PATRICK
(Kota Kinabalu 1 JULAI 2010)